Εσύ που μου μάθαινες τις πράξεις με παιχνίδια,
την έμαθα την αφαίρεση, όταν σε έχασα, μπαμπά...
hana
την έμαθα την αφαίρεση, όταν σε έχασα, μπαμπά...
hana
Ακολουθώ τα σημεία, διαβάζω τα μάτια σου, ακούω την καρδιά σου! Μέσα από σένα ανακάλυψα τον κόσμο!
κι εσύ νόμιζες πως ήταν η ελπίδα
Με ένα καπέλο για σκιά
στην αρμύρα της κουπαστής
το μόνο τραγούδι που έμαθες
ήταν το κύμα.
Μέσα σε δίχτυα οι λέξεις
των σχολικών βιβλίων που ξέχασες
Γελούσες
κι ο ήλιος έλουζε τα μάτια σου
Μοναχική ισορροπία στην πρύμνη
Πως να παραβγείς τον ποιητή;
Ώθηση δυνατή
η ώρα της δύσης.
Πόσα χρόνια μέτρησες;
Πόσες ιστορίες γλάρων;
Έπειτα
μια παθιασμένη εφηβεία
κι εσύ κολύμπησες στα βαθιά νερά
Μα τίποτα δε φοβόσουν;
Θυμάσαι;
Μα τίποτα...
hana