Να φέρνει ο αέρας από μακριά το αρμυρό της άρωμα,
διαμάντια να λαμπυρίζουν στα μάτια της
και μια μουσική πέρα από τις μνήμες.
Το λουστρινάκι της δεν έχει με τι να συγκριθεί...
Πλάι στον ανθισμένο Απρίλη,
πάνω στο πλατύσκαλο το πικαπ.
...κι η βελόνα που γρατζουνάει το μαύρο αυλάκι
ξεσηκώνει τα παιδικά όνειρα...
Ο ερχομός των μακρινών συγγενών και το καλωσόρισμα της αγάπης.
Στο στρωμένο τραπέζι στην αυλή
όλη η γιορτή σε αδιέξοδο
τώρα.
Πιο ψηλά το βλέμμα
πιο κάτω η σκέψη
και μια μεγάλη κρυφή χαρά
προσμένει να δραπετεύσει!
Πίσω από τις φανερές ευχές
οι μυστικοί μας πόθοι!
Ποιος μεγάλωσε καλέ;
hana
