φοβάμαι αγάπη μου...
τα φυλλώματα των δέντρων που γέρνουν στο μπαλκόνι
έχουν χάσει το φωτεινό τους χρώμα...
τις καυτές νύχτες
ενός καλοκαιριού που προμηνύει άγριο χειμώνα
φοβάμαι αγάπη μου...
τα όνειρα που κάναμε είναι απαγορευμένα πλέον...
ένα μάτι κατασκοπεύει το χαμόγελό μας
ένα χέρι αρπάζει τη χαρά
πριν μας αγγίξει...
φοβάμαι αγάπη μου
αυτή την ερημιά των βλεμμάτων που συναντούν τα μάτια μου
την πικρή γεύση που αφήνει η απόγνωση
την αδράνεια των βλεμμάτων της ελπίδας
φοβάμαι αγάπη μου...
όταν η γη θα τρέμει κι όλα θα χάνονται
εσένα θα έχω μόνο
κι αν μου κρατάς το χέρι
δε θα φοβάμαι αγάπη μου...
hana
τόσο όμορφο... τόσο τρυφερό... τόσο αληθινό...
ΑπάντησηΔιαγραφή