Μια ύαινα καιροφυλακτεί να σε τραυματίσει θανάσιμα Πως έγινες λαθρεπιβάτης της ζωής σου; hana
Ακολουθώ τα σημεία, διαβάζω τα μάτια σου, ακούω την καρδιά σου! Μέσα από σένα ανακάλυψα τον κόσμο!
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012
Σερενάτα αποχωρισμών
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
έγινα; με κάνανε; τους το επέτρεψα; το κάνανε με το έτσι θέλω;
ΑπάντησηΔιαγραφήμε απαντήσεις ή χωρίς... ναι λαθρεπιβάτες της ζωής γίναμε...
Oύτε λάδι στο καντηλάκι της ζωής μας δεν μπορούμε πια να βάλουμε καλή μου, την νοιώθω να έχει μείνει στάσιμη σαν βάλτος εδώ και δυο χρόνια τουλάχιστον, πέτρα να ρίξεις στην επιφάνεια θα μείνει από τον βούρκο που μαζεύτηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο κουραστικό είναι να αναπνέεις, να σκέφτεσαι, να ονειρεύεσαι!
Ίσως ο λαθρεπιβάτης ξεκινά πρώτα ως υνοβάτης. Δέχεται , αποδεχεται , απωθεί και έτσι λησμονέι. Στρώνει το δρόμο δηλαδή για να προχωρήσει χωρίς να πολυκαταλαβαίνει τι συμβαίνει τριγύρω. Θα σταθεί άραγε τόσο τυχερός , με μια τύχη που μονάχοί μας πάντα φτιάχνουμε για να κοιτάξει την ζωή του πιο ουσιαστικά? και να βρει τον τρόπο να ευτυχήσει τελικά?
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαθρεπιβάτες οι πολλοί στο ίδιο βαγόνι...Δε μένει να συμφωνήσουν στο σταθμό που θα κατέβουν. Και τότε...όλοι οι σταθμοί, όλα τα τρένα, όλοι οι δρόμοι δικά τους θάναι.
ΑπάντησηΔιαγραφή