Mια, δυο, τρεις στιγμές
κι έγιναν αμέτρητα τα σιωπηλά απογεύματα.
Δεν ήταν από έλλειψη αγάπης
μα που ήθελε να βρει τις πιο ωραίες λέξεις...
Έρωτα ένιωθε καθώς την κοιτούσε με το πιο κρυφό του βλέμμα,
ποιητής έγινε για να υμνήσει τον έρωτα
σε σκοτεινές γωνιές των μπαρ
και πολυσύχναστα καφέ.
Έγραφε
χωρίς να χορτάσει απ τα στιχάκια του
κι όταν επέστρεφε στη ματιά της βυθιζόταν
στον ανεμοστρόβιλο του πάθους του.
Ποια λέξη να περιγράψει τα κύματα που ένιωθε;
Ποια εικόνα θα ήταν το ξεχωριστό του δώρο;
Αυτός ο δυνατός,
πως τον νικούσαν οι λέξεις;
Μέρες περνούσαν προσπαθώντας
ένα δώρο αξεπέραστο...
κι άξαφνα όταν την άκουσε να γελά
έγραψε πάνω στο χαρτί του
"σ' αγαπώ... για όσα είσαι..."
hana
ευχαριστώ ανάγερτε...
http://www.anagertos.blogspot.gr/2012/11/blog-post_7853.html
πόσο όμορφα να σε διαβάζω..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό σου βράδυ φίλη μου!
λίγο πριν ξημερώσει...
Διαγραφήσ ευχαριστώ...
:) καλό ξημέρωμα...
ότι πιο όμορφο που μπορεί από χείλη αγαπημένου:
ΑπάντησηΔιαγραφή"σ' αγαπώ... για όσα είσαι..."...
Μέσα στην αγάπη το βράδυ σου Λύχνε μου...
Διαγραφή:)
Λέξεις γεμάτες γοητεία, όταν λέγονται με το χέρι στην καρδιά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ τρυφερό κείμενο !
Καλημέρα hana μου, σε φιλώ και
να έχεις Καλό Μήνα !
Λεβίνα μου, νομίζω πως δεν υπάρχει πολυτιμότερο δώρο από αυτές τις λέξεις...
ΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ,καλό μήνα και για σένα!!!
φιλιά!!!
:)
Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου, και το ιστολόγιό σου γενικά -ή ό,τι έχω δει από αυτό-.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα=)
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΣε καλωσορίζω με χαρά!!!
:)