Άνοιξα όλα τα βιβλία της ιστορίας στο ράφι
Έστρεψα το βλέμμα κατά κει που πετούν τα πουλιά
Χάθηκα στο βούρκο της λίμνης των δακρύων της ανάμνησης
Πόσες λέξεις ομοϊδεάτη μου
Πόσες νύχτες μετρήσαμε τα αστέρια
Τι γίνανε τα όνειρα
Ο καιρός φταίει, μου έλεγες
Γεννηθήκαμε σε λάθος εποχή
Οι χούφτες μας δεν βάφτηκαν παρά με τα χρώματα της αγάπης
Και φοβόμουν τις νύχτες χωρίς φεγγάρι
Γιατί πάντα ήθελα ένα φως να μου φέγγει
Έστω αδύναμο
Αβέβαιο
Χλωμό
Τώρα που οι νύχτες είναι σκοτεινές
Πρέπει πάλι να αναμετρηθώ με τους φόβους μου
Να τους νικήσω
Σαν τον τυφλό της γειτονιάς που χαϊδεύει τα κλειδιά του μπρος στην κλειδωνιά
Θα ψηλαφίσω την πυξίδα
Να καταλάβω που είναι ο βορράς
Αφού φάρος δε φέγγει
Δε μπορεί
Μόνη θα ανακαλύψω πάλι την πορεία μου
Κι εκεί στο πνιγερό μαύρο του ερέβους
Το χέρι σου θα βρω πάλι
Να το κρατώ
Καθώς προσεκτικά
Θα βαδίζουμε
Να βγούμε απ την άβυσσο
hana
σαν ένα χέρι κρατάς, στιβαρό κι αγαπημένο, τότε ναι, μπορείς από την άβυσσο να βγεις... και από το μαύρο του ερέβους τον ήλιο να ξαναγνωρίσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό σου βράδυ, hana!
...ναι, η συντροφικότητα δίνει ώθηση εμπρός!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα Λύχνε μου!
:)
Που είναι τα ιδανικά hana μου?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου πήγαν τα όνειρά μας για το αύριο, για το μέλλον των παιδιών μας, για την ίδια μας την ζωή? Μου φαίνεται λες και πέρασαν αιώνες από τότε και ξεχάσαμε ... χαθήκαμε σε μικρά και ανούσια, ο καθένας κοιτά την πάρτη του, δεκάρα δεν δίνει πέρα από τον μικρόκοσμό του .
Μόνο η ελπίδα απέμεινε σαν καντηλάκι να υπάρχει σε μια γωνιά για να μας κρατά ζωντανούς.
Να είσαι καλά hana μου
καλό τριήμερο σου εύχομαι
Λεβίνα μου, πονάω... Πονάω πολύ για τούτο...
ΔιαγραφήΚαλό τριήμερο και για σένα.
με ό,τι μπορεί να σου δώσει χαρά...
:)
Πόσες ακόμα αβύσσους να διασχίσουμε....σε κάποια φοβάμαι μη σκαλώσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να έχει, κάλος σε βρήκα , Καλό υπόλοιπο.
χμ, ειλικρινά δεν ξέρω πια... δεν ξέρω...
ΔιαγραφήΚαλώς ήρθες sidera
όλα προς το καλύτερο εύχομαι...
επειδή κι εγώ πιστεύω στη δύναμη των ευχών...
:)