Την ώρα που του φώναζαν ν' αλλάξει στολή
Διστακτικό σκέφτηκε το φύλλο
Ν' αλλάξει χρώμα
Από πράσινο να γίνει κίτρινο
Κι έπειτα; να χαθεί;
Στ΄ ακροδάχτυλα του δειλινού
Άφησε το λυπημένο του χαμόγελο
Κι έγινε πορφυρό
για να το θαυμάζουν περισσότερο...
Μα η θύελλα δεν λυπήθηκε την ομορφιά του
Μονάχο και μουσκεμένο
Κοιμήθηκε για πάντα στο χώμα...
hana
η ομορφιά των στίχων σου στροβιλίστηκε υπέροχα γύρω από τη μουσική...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό μήνα, φιλί φθινοπωρινό!
Όμορφη η πρώτη νύχτα του Οκτώβρη!
ΔιαγραφήΜε δροσιά και αέρα στα πανιά μας...
Ανταποδίδω Βίκυ μου! Ευχές καλού μήνα και φιλί!!!
:)
Σ ευχαριστώ πολύ! Καλό μήνα και για σένα Mayumi! Είναι γλυκιά η μελαγχολία και ενίοτε επικοδομητική!
ΑπάντησηΔιαγραφή:) φιλιά
Αυτή η γλυκιά μελαγχολία του Φθινοπώρου και όλα αυτά που στροβιλίζονται γύρω μας και μας ισοπεδώνουν... σαν τα φύλλα γίναμε κι εμείς .... άραγε αντίθετα από εκείνα εμείς θα 'επιζήσουμε' ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα hana μου σε φιλώ κι εύχομαι
καλό μήνα να έχεις :-)
Λεβίνα μου, καλό μήνα και για σένα και για όλους μας! Θα επιζήσουμε, θα επιζήσουμε! Κόντρα στη φυλλοροή της φύσης...
Διαγραφήκαι σε ό,τι αποσκοπεί στο αντίθετο...
χαμογελαστές καλημέρες!!!
:)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφες σκέψεις δοσμένες με τρυφερά λόγια σε φθινοπωρινό χρωματικό μοτίβο κι η μουσική σου επιλογή εξαιρετική, δένει απόλυτα με το όλο σκηνικό!!! Εύχομαι πάντα να σε συνοδεύει μια γλυκιά έμπνευση και να μας χαρίζεις την δυναμική της! Καλό απόγευμα και φιλιά πολλά!:))♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!!!
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα και για σένα!!!
ανταποδίδω χαμογελαστά φιλιά
:))))