Τα λαθραία του όνειρα απόψε
Δεν είχαν προορισμό
Στάθηκαν να κοιτούν κλεφτά
Τις δικές σου χρυσοστόλιστες υποθήκες
Είχε κι εκείνος μέλλον
Είχε μια μπάλα από χρόνια παιδικά
Ναι, ξέρω, κι εσύ είχες...
Έπειτα ο δρόμος έγινε ανηφόρα
Δεν είδες τον γκρεμό
Και τώρα ζητάς πιστοποιητικό ζωής ή θανάτου
Ε, ψιτ! για να πάει κανείς στον παράδεισο
Δεν χρειάζονται υπογραφές
Αρκεί να κοιτάξεις βαθιά στα μάτια του
Τη λαθραία του αγάπη
Χώρεσε σε μια φωτογραφία εποχής
Μα για εκείνον είναι πέτρα
Μια λαθραία αγκαλιά
Λίγο πριν ξημερώσει
Κρύο απόψε πολύ
Κρύψε τον διστακτικό σου εαυτό
Δικαιολόγησε τους φόβους σου
Και κοιμήσου ήσυχα...
Θα σε νανουρίσει
Ο λαθρεπιβάτης της ζωής σου...
Κι αν κάποτε κοιτάξεις στον καθρέφτη
Μην τρομάξεις
Εσύ είσαι αυτός!
hana
πόσο αληθινό μα και συγχρόνως πόσο δύσκολο είναι να το συνειδητοποιείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήόμορφος πολύ είναι ο λαθρεπιβάτης σου!
σε φιλώ!
Φιλιά Πολλά Βίκυ μου!
ΔιαγραφήΚαλό μήνα...
έχει κρύο
και για τους λαθρεπιβάτες περισσότερο...
καλημερα! καλως σε βρηκα! εχεις πολυ ομορφο και ζεστο μπλοκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήθαμ χαρω να τα λεμε!
φιλακια πολλα!
σε καλωσορίζω με μεγάλη χαρά!
Διαγραφήσ ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο!
φυσικά και θα τα λέμε!
:) φιλιά!