Πάνω από τα στρώματα του ουρανού
Διασχίζοντας τα γαλάζια και τα μαύρα κύματα
Με την άλλη άκρη της
Μόνο γραμμές που ενώνουν βλέπουν τα μάτια μου
Που είδες εσύ διακεκομμένες;
Μεσόγειος...
Κι εμείς στριμωχτήκαμε στα όρια!
Κι εμείς δεχθήκαμε να είμαστε
μια φούχτα κακομοίρηδες...
hana
καλημέρα πολύ ομορφη η ανάρτηση σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!!!!
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ πλέον!!
:)
έτσι... τόσο ποιητικά... τόσο αληθινά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΒίκυ μου! Σ ευχαριστώ και σε φιλώ!
ΔιαγραφήΣήμερα το μεσημέρι με την εφημερίδα στο χέρι
ΑπάντησηΔιαγραφήνα διαβάζω ΄ τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα'
και να βλέπω εικόνες από αιματοκυλισμένες
διαδηλώσεις σκέφτηκα....
Πόσο ραγιάδες είμαστε;
Όπως το γράφεις... είμαστε τραγικοί !
σε φιλώ
καλό βράδυ να χεις ....
Δυστυχώς Λεβίνα μου...
Διαγραφήκαταλαβαινόμαστε, δε χρειάζονται περισσότερα...
καλό βράδυ και για σένα!
φιλιά!