Μια κορυφή έμεινε να ανέβω μαζί σου
όπως το όνειρο έμεινε μετέωρο
πάνω σε ένα αντίο που δεν έχει ειπωθεί ακόμη
περιμένοντας την Άνοιξη
που κανείς δεν προσμένει πια
στην απέλπιδα μετάλλαξη από άνθρωπο σε σύννεφο
Κι αν ο χειμώνας διαρκεί αγάπη μου
ακόμη κι αν χέρια παγωμένα απλώνουμε
λουλούδια προσφέρεις στο μέλλον μας
Τι να ξεχάσεις και τι να χορέψεις
Όλα είναι εδώ
Ακόμη τραγουδώ
Ακόμη σου γελάω
Ακόμη σε κοιτάζω πίσω από κουρτίνες ανεμίζοντας στον πρωινό άνεμο
Κι αυτή η γενναιότητα
που συγχωρεί κάθε τριγμό
κάθε παραβίαση του ασύλου του έρωτα
που και πότε
δεν έχουμε ανάγκη να ορίσουμε
καθώς οι μέρες γνέφουν σε τετράδια μισογεμάτα
Τι να γεμίσει ο πόθος ο άσβεστος
Τι να μιλήσουν οι λέξεις
Κάθε φορά που αντικρίζω την σκια σου στο δρόμο
ξέρω πως τίποτα δεν τελείωσε
Το κρασί μας είναι παλιό κι ακριβό
κι όποιος μεθύσει
διαχέεται στο διάστημα του γέλιου μιας αγάπης χωρίς σύνορα και πατρίδα
Χόρεψέ με πάλι
Χόρεψέ με αυτό το βαλς
κι ας γυρίσει ο κόσμος ανάποδα στην τελευταία μας στροφή!
hana
Κοριτσάκι μου όπως πάντα οι στίχοι σου
ΑπάντησηΔιαγραφήβγάζουν μια ελπίδα και πάλι μια μελαγχολία σφιχταγκαλιασμένες που νοιώθω πως δείχνουν κάτι που χάθηκε και όμως εκείνη που μιλά δεν έχει φύγει ακόμα από αυτό ... ψάχνει, αναρωτιέται, περιμένει...μακάρι να βρει το "αύριο"
σε φιλώ hana μου
να έχεις μια όμορφη μέρα !
Λεβίνα μου, νύχτωσε πλέον. Καλό μας ξημέρωμα!
ΔιαγραφήΤα τραγούδια είναι για μένα πηγή έμπνευσης...έστω κι αν αποπνέει ερωτική μελαγχολία το γραπτό μου.
Στην πραγματική μου ζωή, ο έρωτας είναι η χαρά μου!
Να είσαι καλά!Φιλιά κι από εμέ!!!
:)
αχ :)
ΑπάντησηΔιαγραφή