Δεν έμαθες τα βήματα, έλεγες και γελούσαμε
Πάμε πάλι αγάπη μου
Τώρα τα έχω μάθει
Τόσα βράδια στο σαλόνι
η νύχτα το κατάλαβε πως δε χρειαζόμαστε πολλά φώτα
Χαμήλωσε τις απαιτήσεις της
και ύψωσε στο μαύρο θόλο
μια τελευταία παράκληση
έτσι που το μακρινό αστέρι
βυθίστηκε ψιθυρίζοντας προσευχές
Πού τελειώνει ο κόσμος; σε ρωτούσα
Που κατοικεί ο Θεός;
Πως ορίζεται το σύμπαν;
Γελούσες πάντα
με αυτή την αφέλεια των ερωτήσεων
που πάσχιζαν να ερμηνεύσουν
ποσοτικά αυτό που δεν ορίζεται
Σήκω, έλεγες κι έβαζες μουσική
Και μετά τι άλλο να πούμε;
Τι άλλο πέρα από αυτή την ακολουθία βημάτων
που έμαθα κοντά σου;
hana
δεν έμαθες τα βήματα, έλεγες και γελούσαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήσήκω, έλεγες κι έβαζες μουσική...
πάμε πάλι αγάπη μου...
πάλι....
αγάπη μου...
φιλιά υπέροχη hana!
Λύχνε μου!!! Ανταποδίδω φιλιά!!!
Διαγραφή:))