Σώπασε τώρα
hana
Kι αυτή η παγερή σιωπή με σε τρομάζει
Πρέπει να αφουγκραστείς το τελευταίο αιμοσφαίριο
Που ρέει πίσω από τα βλέφαρα
Και χρειάζεται απόλυτη σιωπή
Πρέπει να αισθανθείς τον πόνο μέχρι το βάθος
Του κρυμμένου σου όνειρου
Εκεί που η κλειδαριά
Χάσκει σπασμένη
Από τη δύναμη
Της πιο τρελής επιθυμίας σου για λευτεριά
Μήπως απαγορεύτηκε η λέξη;
Μήπως τα γράμματα ξεπληρώνονται στα ανταλλακτήρια όσο όσο;
Και συ αναρωτιέσαι ποια σημαία να σηκώσεις στο μπαλκόνι σου
Σώπασε τώρα
Φάε όλο το φαγητό σου
Κακό παιδί
Μαύρο, άσπρο, κόκκινο, μωβ παιδάκι...
Ποια η μάνα σου;
Ποια η γη σου;
Σώπασε τώρα
Κλείσε τα αυτιά γιατί οι ήχοι είναι ακατάλληλοι
Ένα, δύο, τρία...
Έμαθες να μετράς;
Κακό παιδί
Τι μετράς, πες μου! Τα χρόνια;
Τα χρόνια που πέρασαν;
Τα χρόνια που θα ΄ρθουν;
Απαγορεύεται
Σώπασε τώρα
Ξέχνα το μέτρημα
Βάλε τη σημαία στο μπαλκόνι και σκάσε
hana
Τι γελοιότητα , τι αμάθεια, τι ανοησία μας τριγυρίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο ένοιωσα έντονα για μια ακόμα φορά να καίγονται τα σωθικά μου με όλα όσα άκουγα και έβλεπα αυτές τις μέρες... όχι πως έχουν διαφορά από τις προηγούμενες αλλά μοιάζουν πια σαν βαριά αρρώστια που κάθε τόσο βρίσκεται σε έξαρση... σε παραμιλητό.
Αλήθεια τι κατάρα είναι κι αυτή να είσαι τσιγγάνα και τι χειρότερη κατάρα να είσαι ξανθιά τσιγγάνα!
Την σημαία την έβαλα... την αγάπη μέσα μου την έχω γι τούτη την έρημη πατρίδα ... τι κατάρα κι αυτή πάλι... ένας όμορφος τόπος γεμάτος με άσχημους ανθρώπους!
Τα φιλιά μου hana μου
εύχομαι να είσαι καλά !
Λεβίνα μου, ευτυχώς μου μοιάζει το παιδί θα λέμε σε λίγο... και θα μας ζητούν και τεστ dna μαζί με το πιστοποιητικό γεννήσεως...
ΔιαγραφήΝομίζω πως τη σημαία θα ήταν καλύτερο να την υψώναμε όλες τις υπόλοιπες μέρες για να μας θυμίζει αυτό που θα πρεπε καθημερινά να πράττουμε...
Καλά να είμαστε όλοι Λεβίνα μου
για να μπορέσουμε να γιορτάσουμε πάλι αληθινά!!!
Σε φιλώ, επίσης!!!
:)
δεν θα σου πω το πόσο ωραίο είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλωστε τι σημασία έχει, όταν κάθε σου λέξη στα κατάβαθά μου την ένοιωσα;
σε φιλώ, αγαπημένη hana!
Βίκυ μου, σ΄ευχαριστώ!
Διαγραφή...είναι που βγαίνουν από τα δικά μου κατάβαθα...
κι εκεί κατάβαθα οι άνθρωποι επικοινωνούν...
Να είσαι καλά!
τα φιλιά μου!
:)
Πόσο με άγγιξαν τα λόγια σου γλυκιά μου hana! Μου ξεδίπλωσαν βαθιά κι ανάμικτα συναισθήματα. Όταν οι πρόγονοι μας έχυναν το αίμα τους για το ιδεώδες της Ελευθερίας, κάποιοι στις μέρες μας ανταλλάσσουν με... πατάτες προδοτικά συνειδήσεις, οι γελοίοι! Όμορφη η αναφορά σου με δυνατά μηνύματα!!! Να είσαι καλά, καλό μήνα και να χαμογελάς πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά με αγκαλιά:)
δυστυχώς Κατερίνα μου, οι μέρες που ζούμε δεν μας καθιστούν αντάξιους των προγόνων μας...
ΔιαγραφήΧαμογελώ Κατερίνα μου. Συνήθως χαμογελώ... Αν και απόψε έχει παγώσει το χαμόγελό όλων μας...
Ανταποδίδω μια μεγάλη αγκαλιά
Βάλσαμο είναι...
:)