Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

παρέα με το φεγγάρι...


Μια ολόκληρη διαδρομή το φεγγάρι με κοιτούσε και μου έλεγε...
Μη φοβάσαι όσο υπάρχω!
Tην ώρα που τα ασημένια χωράφια με κοιτούσαν μελαγχολικά
και το ραδιόφωνο ανακοίνωνε τα φριχτά νέα
το φεγγάρι μου χαμογελούσε.
Μια τεράστια ηρεμία
έκλεισε το ραδιόφωνο
κάθισε στα μαλλιά μου
μου κρατούσε το χέρι στο τιμόνι,
άλλαζε γλυκά τις ταχύτητες
και μου έκανε παρέα
καθώς τα άλλα αυτοκίνητα με προσπερνούσαν αστραπιαία...
Γιατί να βιαστώ;
αφού είχα συντροφιά...
Μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά, μου ψιθύρισε
κι αναρωτήθηκα αν ήμουν μόνο εγώ που το αφουγκράστηκα...
Τρελή είμαι;
Να παίρνω δύναμη από το φεγγάρι;
hana

4 σχόλια:

  1. Γιατί όχι? Το φεγγάρι , ο ήλιος, η γη , αυτά μπορούν να μας δώσουν δύναμη ... τυχερή είσαι αν μπορείς να τα ακούς να σου μιλούν , να σου τραγουδούν για τους δρόμους που σε περιμένουν!!!

    Καλημέρα hana, καλό μήνα να έχεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Λεβίνα!!!
    Όμορφος και γλυκός όσο γίνεται περισσότερο να είναι ο Οκτώβρης για όλους μας...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Hi Hana,
    good morning,
    Thanks for your visit and your comment,
    is truly adorable.

    I wish you a beautiful week
    kisses

    ΑπάντησηΔιαγραφή