Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

για τον Ερνέστο


Ο κόσμος ανήκει στους ονειροπόλους
Σε εκείνους που γεννήθηκαν με βλέμμα ουρανού
Με σημάδι θύελλας
Που κορόιδεψαν τις μοίρες
Που ο χρόνος τους βάφτισε με χρώματα ανεξίτηλα
Γιατί δεν τον φοβήθηκαν
Κι έμειναν στο πάντα
Στο παντού
Χωρίς να βάλουν στόχο την αιωνιότητα
Παρά μόνο το δικαίωμα
Μόνο τα λεύτερα πουλιά
Μόνο τον ήλιο για όλους
Μόνο την ίδια τη ζωή
Κι ας ήταν ο θάνατός τους βεβαίωση αθανασίας
Έτσι σταματά ο καιρός
Μέχρι να γεννηθεί η συνέχεια
Μέχρι κάποιος να ανασάνει με την ίδια δύναμη
Να κοιτάξει με την ίδια ματιά
Να ζωγραφίσει το ίδιο χαμόγελο στα χείλη
Και να αγαπήσει τόσο πολύ το αδύνατο!
hana

8 σχόλια:

  1. Είσαι μοναδική , αυτό λέω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννίτα μου, με τιμά αυτό που λές! Σ ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  2. θαυμάσιο!

    θαυμάσιο!

    με συγκίνησες!!

    Και να αγαπήσει τόσο πολύ το αδύνατο!

    εύγε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. για τον Ερνέστο λοιπόν. μέχρι που να γεννηθεί η συνέχεια... μέχρι που να γεννηθεί ο επόμενος ονειροπόλος...

    τι έξοχα που τον θυμήθηκες!
    φιλιά ψυχή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα τι ωραία μελωδία και τι όμορφα που το έδεσες με το κείμενο!!!
    Είσαι πολύ καλή, πραγματικά, Μπράβο σου! Να έχεις ένα χαρούμενο απόγευμα! Φιλιά πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν και καθυστερημένα, απαντώ με χαμογελαστά φιλιά!!!
      Σ ευχαριστώ!!!

      Διαγραφή