Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Ο λαθρεπιβάτης της ζωής σου...

Τα λαθραία του όνειρα απόψε
Δεν είχαν προορισμό
Στάθηκαν να κοιτούν κλεφτά
Τις δικές σου χρυσοστόλιστες υποθήκες
Είχε κι εκείνος μέλλον
Είχε μια μπάλα από χρόνια παιδικά
Ναι, ξέρω, κι εσύ είχες...
Έπειτα ο δρόμος έγινε ανηφόρα
Δεν είδες τον γκρεμό
Και τώρα ζητάς πιστοποιητικό ζωής ή θανάτου
Ε, ψιτ! για να πάει κανείς στον παράδεισο
Δεν χρειάζονται υπογραφές
Αρκεί να κοιτάξεις βαθιά στα μάτια του
Τη λαθραία του αγάπη
Χώρεσε σε μια φωτογραφία εποχής
Μα για εκείνον είναι πέτρα
Μια λαθραία αγκαλιά
Λίγο πριν ξημερώσει
Κρύο απόψε πολύ
Κρύψε τον διστακτικό σου εαυτό
Δικαιολόγησε τους φόβους σου
Και κοιμήσου ήσυχα...
Θα σε νανουρίσει
Ο λαθρεπιβάτης της ζωής σου...
Κι αν κάποτε κοιτάξεις στον καθρέφτη
Μην τρομάξεις
Εσύ είσαι αυτός!

hana

4 σχόλια:

  1. πόσο αληθινό μα και συγχρόνως πόσο δύσκολο είναι να το συνειδητοποιείς...
    όμορφος πολύ είναι ο λαθρεπιβάτης σου!
    σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλιά Πολλά Βίκυ μου!
      Καλό μήνα...
      έχει κρύο
      και για τους λαθρεπιβάτες περισσότερο...

      Διαγραφή
  2. καλημερα! καλως σε βρηκα! εχεις πολυ ομορφο και ζεστο μπλοκ!
    θαμ χαρω να τα λεμε!
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε καλωσορίζω με μεγάλη χαρά!
      σ ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο!
      φυσικά και θα τα λέμε!
      :) φιλιά!

      Διαγραφή