Θα αντισταθώ...

Ήθελα μόνο να μας βλέπω με μάτια γελαστά

να ανταμώνουμε όπως πριν

κάτω στη θάλασσα

περιμένοντας το καράβι της υποδοχής!

Nα έρχονται οι αγαπημένοι

κι εμείς να στρώνουμε γιορτινό τραπέζι!

Mουσική, χορός, φωτογραφίες...

Να ψήνουμε κέικ

και να το μοιράζουμε στη γειτονιά...

Δεν ήταν τίποτα σπουδαίο η ευτυχία...

η πόρτα ανοιχτή και το παραθυρόφυλλο με την κουρτίνα τραβηγμένη...

Θα γυρίζω πίσω.

Θα επιστρέφω όσο η μνήμη επιτρέπει...

Ταξίδια του νου ανέξοδα

με τον εισπράκτορα να κρατά στα χέρια μόνο ένα μικρό απόκομμα

από όσα δεν πρόλαβα να ευχηθώ

και που τώρα στοιχειώνουν στα έγκατα του μέλλοντος που μου αφαίρεσαν βίαια.

Θα κατέβω πάλι στη θάλασσα

θα ταΐσω τους γλάρους με όσα ψίχουλα απόμειναν από το ψωμί που με χόρτασε

και θα χαιρετίσω τα καράβια του αποχωρισμού...

Θα αντισταθώ στην όποια φυγή,

θα αντισταθώ στο βοριά που θα φέρνει τα κύματα στην προκυμαία...

hana