Μα τίποτα δε φοβόσουν;

Ένας γλάρος ακολουθούσε το ταξίδι σου

κι εσύ νόμιζες πως ήταν η ελπίδα

Με ένα καπέλο για σκιά

στην αρμύρα της κουπαστής

το μόνο τραγούδι που έμαθες

ήταν το κύμα.

Μέσα σε δίχτυα οι λέξεις

των σχολικών βιβλίων που ξέχασες

Γελούσες

κι ο ήλιος έλουζε  τα μάτια σου

Μοναχική ισορροπία στην πρύμνη

Πως να παραβγείς τον ποιητή;

Ώθηση δυνατή

η ώρα της δύσης.

Πόσα χρόνια μέτρησες;

Πόσες ιστορίες γλάρων;

Έπειτα

μια παθιασμένη εφηβεία

κι εσύ κολύμπησες στα βαθιά νερά

Μα τίποτα δε φοβόσουν;

Θυμάσαι;

Μα τίποτα...

hana